top of page

DALIP GİTMEK DERİNLERİNE

Henüz gözlerim dalamadan ufuklara

Çöktü rehaveti yaşanmamışlıkların.

Yaşlandım mı Tanrım? 

Dışlandım mı sevildiğim kadar?

 

Yoksa ben de Nâzım gibi

Her şehirde bulduğum ilk ruhsuz otel odasında,

Sadece bir tren vedasıymışçasına vatanına,

Ya da kavuşmaya saatler kalmışçasına Vera’sına,

Uykularımı paramparçalayıp hasretiyle erişemediklerimin,

Sana mı yazacağım?

 

 

Yoksa ben de kendim gibi

                                                 yine manasız bir varoluşun fani

                                                                                                           akışına bırakıp kağıttan gemimi

                                                                                      

               unutarak kendi aidiyetsizliğimi

                                                                        hissiz ve soluksuz mu kalacağım?

 

                                                                                              

                                                            Tedbirliyim bu defa.

                                                  Oksijen tüplerimi dalmadan önce

                                                          Bir kenara bırakacağım.

© 2025 by Sevim Varlıklar Powered and secured by Wix

  • Instagram
  • Soundcloud
  • Linkedin
bottom of page